Als je een sociaal netwerk hebt van mensen om je heen dan is eenzaamheid niet het eerste waar iemand aan denkt en jezelf ook vast niet verwacht. Maar je herkent het vast wel, je bent bevriend met iemand waarbij je bijv. altijd het initiatief neemt in dingen regelen of elkaar zien, doe je dat niet dan blijft het vaak daarbij. Of dat jij altijd degene bent die moet uitleggen waarom je iets wel of niet ergens wat van vindt. Kortom, je voelt je niet gehoord of begrepen en dat terwijl de vriendschap al lang geleden is ontstaan. We zijn vaak trouw aan de vriendschappen die we hebben, maar soms is het alles behalve een “gezonde vriendschap” en heb je waarschijnlijk een ontwikkeling of ervaring meegemaakt waardoor de natuurlijke match er niet meer is, de match wordt vaak kunstmatig in stand gehouden door verwachtingen vanuit omgeving en/ of overtuigingen of belemmeringen vanuit
jezelf.
Gewoonte
Vanuit gewoonte heb ik een vriendschap in stand gehouden waarbij ik me erg eenzaam voelde. Het gevoel was vooral als we wat gingen ondernemen, ik nam vaak het initiatief of zorgde voor de extraatjes qua eten, drinken enz. eromheen. Tijdens en na afloop voelde ik niet die wederzijdse liefde en interactie, ik stond vaak alleen of er waren onverwachts andere mensen bij, er werden dan opmerkingen gemaakt onder de noemer “grappig”, dus ik lachte als een boer met kiespijn omdat het me zo raakte. Als ik dan de moed had om mijn grens aan te geven of te zeggen wat zo’n opmerking met me deed, kreeg ik altijd te horen… ach ik bedoelde dat helemaal niet zo en dat is helemaal niet waar. Ik voelde me steeds eenzamer worden in de vriendschap en hoe meer activiteiten we gingen doen hoe eenzamer ik me voelde. Totdat ik het programma “Herstel kan wel” ging volgen bij Huis van Herstel, waarbij duidelijk werd wat mijn normen en waarden zijn en wat ik nodig heb. Door dat inzicht zijn mijn ogen open gegaan en heeft het gevoel van Eenzaamheid een gezicht gekregen. Ik zag
precies zoals het was en dat ik me niet gehoord en gezien voelde in deze vriendschap. Ik voelde me moe, want ik besefte me ineens hoeveel energie ik in deze vriendschap had gestopt zonder terug te ontvangen wat ik nodig had.
Het besef en het inzicht maakte me verdrietig en boos tegelijkertijd, waardoor ik besloot om meteen duidelijk te zijn. Ik heb gevraagd om een gesprek en door het inzicht wat ik had voelde ik me gesterkt om uit te spreken dat ik wilde stoppen met deze vriendschap, dat ik haar vrienden toewens die beter aansluiten. Want door mijn inzicht en besluit gun ik mezelf ook een moeiteloze vriendschap en daarmee heb ik afstand genomen van de eenzaamheid in een vriendschap. Dat kleine beetje gevoel wat ik associeer met die eenzaamheid is nu een hulpmiddel geworden om zo de vriendschap beter te bestuderen en een halt toe te roepen waarmee ik voorkom dat het gevoel van eenzaamheid kan groeien.
Blog geschreven door: Renate
Wil je meer weten over onze programma's? Vul dan hier ons contactformulier in.
Comments