In mijn vorige blog heb ik jullie kort meegenomen in mijn afgelopen “therapiejaren” en hoe ik mijn laatste 2 maanden van mijn huidige therapie inga. Ik wil jullie een eerlijk beeld geven van hoe ik deze intensieve therapie ga afsluiten en welk gevoel hierbij komt kijken. En boy, is er wat gebeurd.
Ziek
In mijn therapie is het de bedoeling dat je zo ongeveer elke 6-10 weken een evaluatie schrijft. Sinds mijn laatste evaluatie ben ik op zoek naar wat ik nog wil doen in mijn laatste weken hier. Wat zou ik graag nog willen aanpakken en wat is nog niet af. Ik merkte dat ik dit lastig vond om te bepalen. Het voelde als ‘mijn laatste kans’ om nog aan mezelf te werken.
Vervolgens werd ik ziek. Ik kreeg een fikse keelontsteking waardoor ik een ruime 2 weken uit de running was. In deze 2 weken heb ik veel tijd gehad om na te denken en om te zien hoe ik nu met alles omga.
Tijdens mijn ziek zijn heb ik veel gemist. Er is onrust ontstaan die, door mijn naderende ‘einddatum’, geen invloed heeft op mij. Wat aan de ene kant fijn is, maar wat ook zorgt voor minder verbinding met de mensen die hier wel last van hebben. Na 1 week terug te zijn, werd ik weer ziek. Corona. Hoe verzin je het.
Afstand
Het zoveel ziek zijn heeft ervoor gezorgd dat ik enorme afstand voel van de therapie. Ik wil er niet meer zijn. Ik heb zoveel weken therapie gevolgd, dat ik het eigenlijk wel weet. En nee, ik heb niet alle wijsheid en weet niet alle wegen naar Rome. Ik ben niet ineens “de expert”. Maar voor mijn leven, mijn proces, weet ik zoveel. En ik ben klaar om dit echt toe te passen in mijn leven. Zonder therapie. Ik heb gemerkt dat ik hier de laatste weken veel mee bezig ben geweest en dat is dit alleen heb gedaan.
Ik heb mezelf buiten de groep gezet door het ‘afstandsgevoel’ wat ik kreeg tijdens mijn afwezigheid. En dat heb ik ook niet gedeeld. Een gevoel van “er niet bij horen” is op komen zetten, en zeker niet dat ik dat zou gaan delen met mensen die me niet moeten. Ofwel, ik verviel in oude patronen.
Ik heb vanuit dat gevoel gevraagd of ik eerder mocht stoppen en dit gedeeld in de groep.
En daar kreeg ik uiteraard feedback op. En die heeft me goedgedaan. Ik heb mijn best gedaan om er zo open mogelijk voor te staan en de woorden die gezegd werden echt binnen te laten komen. Mijn gevoel bleek niet te kloppen en ik werd bevraagd op het feit dat ik dit zo alleen heb gedaan de afgelopen weken. Het was heel fijn om zo gezien te worden hierin. Dat had ik gemist. Ik heb aangegeven hoe ik me heb gevoeld en hoe ik me nu voel en heb aangehoord wat zowel de therapeuten als mijn groepsgenoten er over dachten.
De volgende dag ben ik er open ingegaan en heb ik geprobeerd de therapie weer te beleven terwijl ik in verbinding was met de groep.
Ik besloot te geloven dat zij mij gaan missen en mij waardevol vinden. En ook dat deed me goed. Ik besloot alles eruit te halen en niet eerder weg te gaan. Ik heb hiervan kunnen leren dat ik best terug mag komen op een beslissing en dat dit niets afdoet van wie ik ben. Mooie oogst!
De laatste 3 weken
Ondertussen ben ik aan mijn laatste 3 weken begonnen. Ik heb mijn laatste evaluatie ingeleverd en ben begonnen aan mijn oogstbrief. Deze lees je voor in je laatste week. Het is een moment om stil te staan bij alles wat je bereikt hebt in het afgelopen jaar. Daarnaast ben ik volop aan het delen over wat het afscheid nemen met mij doet. Ik heb geleerd van de afgelopen periode, en ik ga dit niet alleen doen. Ik ga afscheid nemen van dit intense traject, en van de bijzondere mensen waarmee ik in deze groep heb mogen zitten, in contact en in verbinding. Dat ben ik waard, en dat zijn zij waard!
Side note
Ben jij ook aan het einde van een therapie traject gekomen en weet je niet zo goed wat je wilt qua nazorg? Neem dan zeker een kijkje bij het programma van Huis van Herstel. Ik heb zelf het programma gevolgd toen ik mijn ambulante zorg zou afronden. Huis van Herstel biedt een enorm fijne en veilige omgeving aan waarin je kunt leren de verbinding te maken tussen je therapie en de werkelijkheid. Ik kan het echt iedereen aanraden! Via het contactformulier kun je rustig eens je vragen stellen en in gesprek gaan met ze!