Voor ik verder ga wil ik even kwijt dat wat ik hier vertel, niet voor iedereen geldt en misschien heb jij wel hele andere ervaringen. Ik vertel dus geheel hoe ik dingen heb ervaren en nog steeds ervaar.
We kennen de clichés alleemaal wel, mannen huilen niet, mannen moeten leiden, mannen moeten beschermen. Kortom mannen moeten sterk zijn, en het grootste cliché: je hebt last van een mannengriepje. Een ''echte'' man mag vooral geen zwakheden vertonen en zich niet kwetsbaar opstellen, en als je dit wel doet ben je een mietje, een zeikerd en geen ''echte'' kerel.
Maar wat als je je wel kwetsbaar opstelt? Dan hoor je er niet meer bij en val je buiten de groep. Nou nee dus. Mijn ervaring is dat dit heel anders kan lopen.
Mannencultuur
Zelf werk ik in de technieksector en ondanks dat er steeds meer vrouwen in deze sector werkzaam zijn, leeft de ''echte'' mannencultuur nog steeds. Persoonlijk vind ik dit niet heel erg en werk ik hier al mijn hele ''carrière'' in. Ik ben er in opgegroeid. En zoals alles heeft het zo zijn voor- en nadelen.
De clichés die ik in het begin van dit blog noemde, leven in dit cultuurtje nog steeds. Wat gebeurt er als je je wel kwetsbaar opstelt? Hoe wordt het ontvangen als jij in deze mannencultuur zegt dat je bepaalde opmerkingen niet leuk of fijn vindt. Wat als je je grens aangeeft wanneer het allemaal even te veel wordt, en de drukte en hectiek te veel is.
Ik heb in een eerder blog voor Huis van Herstel verteld dat ik een jaar of 4 geleden een Burn-out heb gehad. Hierdoor heb ik, naast nog meer leven veranderende keuzes, de keuze gemaakt om mezelf meer open te stellen. En dus ook meer open te worden richting mijn werkgever en collega's. Ik ben me dus kwetsbaarder gaan opstellen op onze werkvloer. In de mannencultuur. En dat vond ik spannend.
En natuurlijk hoeft niet iedereen je diepste angsten te weten, en is het verstandig om je niet tegen iedereen even kwetsbaar op te stellen. Je komt er snel genoeg achter tegen wie je dat wel kan. En dat die ''echte'' mannen ook hun kwetsbaarheden hebben.
Kwetsbaar zijn
Het is niet direct makkelijk om je ineens anders op te stellen. Vooral niet als je altijd maar meeging in het typische wereldje wat ik beschreef. Ik heb hier dan ook zeker hulp bij gehad van een psycholoog. Ik ben begonnen om mij kwetsbaar op te stellen tegen mijn leidinggevende en directe collega's. Dit zijn allemaal mannen. Dit ben ik gaan doen door open te vertellen wat er nou met me aan de hand was. Ik vertelde wat ik niet kon, waar ik op dit moment moeite mee had tijdens de uren die ik toen werkte en hoe het er thuis uitzag.
Dit begon met een één op één gesprek met mijn leidinggevende. Dit voelt een stuk fijner dan dat je direct tegen al je collega’s moet aangeven wat er mis is. Hij gaf eigenlijk gelijk al aan dat hij het erg knap vond dat ik me zo open stelde. Dit betekende ook dat hij gelijk meer begreep waarom ik precies was uitgevallen en hoe het heeft kunnen gebeuren. Hij toonde meer begrip nu hij wist wat er precies met me was. Daarnaast vertelde hij dat hij het herkende en was dus zelf ook kwetsbaar.
Eén van zijn vragen was ‘’wil dat ik vertel tegen de jongens wat er gaande is’’. En Klaas (zo noemen we hem maar even) zou het ook waarderen als je dit met hem deelt. Hij maakt zich namelijk zorgen om je. Zo gezegd zo gedaan. We zijn met zijn tweeën naar Klaas gegaan en hebben hem het verhaal verteld. En wat mij opviel was dat zij allebei ook open hun verhaal vertelde en zich kwetsbaar opstelde. Daarnaast was het fijn om te merken dat zij zich eigenlijk al die tijd al om mij bekommerde en zich afvroegen wat er aan de hand was.
Vanaf dat moment communiceren we op een ander manier met elkaar. En ja, we gebruiken nog steeds de zelfde clichés, maar dan echt als een grapje. Door deze goede ervaring ben ik me makkelijker open gaan stellen naar andere mensen. Zowel vrienden als collega’s. Op alle plekken was mijn ervaring nagenoeg hetzelfde. Uiteindelijk heb ik mijn verhaal gedeeld met al mijn collega’s op de werkvloer. Dit hoeft natuurlijk niet, maar het maakt het voor mij makkelijker om mijn grenzen aan te blijven geven en een terugval te voorkomen. Wat mijn ook opviel was dat op het moment dat ik praat vanuit mijn gevoel, je mensen makkelijker kan ontwapenen als zij harde opmerkingen maken. Als jij vertelt wat het met je doet, wordt dit ineens een heel ander gesprek.
Hoe neem ik dit mee
Ik hoop dat ik met dit blog andere mannen kan aanspreken die het nog moeilijk vinden om aan te geven wat er in hun leeft. En ik hoop dat ik je kan uitdaging het eens te proberen. Ervaar eens wat het opbrengt.
Een voorbeeld: tijdens een training met collega’s (alleen mannen) van andere filialen, kwam het onderwerp Burn-out naar voren. Daarop werd gelijk gezegd door iemand dat dit een trend is. Dat mensen tegenwoordig wel snel een Burn-out hebben en dat hij daar eigenlijk niet in geloofde. Het is een hype, en over een paar jaar is dat weer voorbij en is er wel weer wat anders wat iedereen heeft. De conclusie was volgens hem dat als je een Burn-out hebt, je je eigenlijk enorm aanstelt. Een enkeling ging luidkeels met hem mee en was het hier nadrukkelijk mee eens. De rest zei niet zoveel of stemde hiermee in.
Voorheen had ik niets gezegd of was ik misschien wel één van de ja knikkers. Maar nu besloot ik er tegen in te gaan. Ik verteld mijn verhaal, vanuit mijn gevoel. Ik stelde me dus kwetsbaar op tegen een groep mannen die ik pas sinds die ochtend kende. Maar juist die kwetsbaarheid werd mijn grootste kracht, ze werden stil. De mannen die eerst niets zeiden begonnen nu te praten en versterkte mijn verhaal met hun eigen ervaringen. De man die Burn-out eerst als moderne aanstelleritis had neer gezet kreeg voelde zich even niet op zijn gemak meer en zei hier niets meer op. En op het moment dat de trainer hem vroeg wat hij van mijn verhaal vond, wist hij niet goed wat hij moest zeggen.
Sterker
Zo ben ik er achter gekomen dat je juist sterk bent en kan zijn als je je kwetsbaar durft op te stellen. Ook in een mannen wereld, waar de eerder genoemde clichés nog steeds gelden. Daar waar als je over je gevoel begint, je als mietje kan worden beschouwd. Daar kun je juist sterker zijn als je je kwetsbaar opstelt. Ik daag je nogmaals uit om te gaan ervaren.